Debut.

Oğuz Atay, “Batılı inceler,biz severiz.” diyordu.Bu cümleden çıkarılabilecek elbette birden fazla anlam var.Bizim ortaya koymaya çalışacağımız şey ise batılının sevdiğini, biz daha iyi nasıl inceleriz olacaktır.Yıllardır konuşulagelen “Batı kompleksini yenerek, kendimize özgü olanı geliştirip pazarlamalıyız.” teoremini tamamen dışlamamakla beraber, sanatın ve sporun bir çok alanında bu denklemin işlemediğine çokça şahit oldum.

Geçen aylarda yakın bir arkadaşımın kız arkadaşını eve bırakırken memleketin özgünlüğünü nerede yitirdiğini konuşmaya başladık.Tartışmanın getirdiği heyecandan olsa gerek , üzerinde fazla da düşünmeden “Tembeliz.” dedim.”Tembel ve amaçsız”.Bu sitenin amacı tembellik etmeden, hala tutkuyla sevebildiğimiz şeyleri, sanatı, sporu ve insanları alkışlamak, eleştirmek, uluorta değil de fısıltıyla örnek göstermek olacaktır.Bunu yaparken ülke sınırlarımız dahilinden bize ne kadar malzeme çıkar, bunu kestirmek mümkün değil.Ama güzel olan her zaman yazmaya değerdir.

Taslak olarak dışarıda, güzel bir İstanbul akşamüstünde bu ilk yazıyı kaleme alırken yanımdaki genç çift “progress paper”larından ve AB gümrük protokollerinden, karşı masadaki orta yaş üstü menopoz kadınları ise, kollarında yer yer dökülmeye yüz tutmuş, pul pul sahte altın(rengi) bileklik/bilezikleriyle Laleli’de nereden ucuza çanta alınabileceğini konuşuyorlardı.Öncelikler değişebilir, önemli olan nereye bakacağını kestirebilmek galiba.

Diagonal’e hoş geldiniz.

(Kendisi farkında olmasa da yazıya katkılarından ötürü Murat Gülsoy'a teşekkür ederiz.)