Takip edenler sezon başında oluşturulan kadroya bakınca Storm'un yeni bir şampiyonluktan uzak olmadığını düşünmüşlerdir herhalde. En azından ben öyle düşünmüştüm. Yolanda Griffith, Swin Cash, Sheryl Swoopes, yanında da zaten elde olan Sue Bird ile Lauren Jackson. Celtics'in big three'si gibi bi etkiye denk düşer desem abartmış olmam.
Ne var ki son maça kalan seride Sparks'a elenmekten kurtulamamışlar hem de Key Arena'da. Bakıyoruz, LJ son maçını 12 Temmuz'da oynamış hem de kazanılan bir Sparks maçında. Sonrasında sakatlık, ameliyat vs. Büyük talihsizlik. Geçen senenin MVP'si de olan Jackson'ın yokluğunun nasıl bir etkisi olduğunu Connecticut Sun koçu Mike Thibault şöyle anlatmış mesela Seattle Times'a verdiği bir demeçte; "If it were to have happened earlier in the year, maybe you could make some adjustments, but at this stage of the season, you're losing arguably one of the three best players in the league".
Elde kalan kadronun tecrübesi büyük elbette ama bir Stockton to Malone gibi Bird to Jackson olamayınca bir yerde yetersizlik baş göstermiş olmalı Storm'da da. Rakip LA Sparks gibi dişli olunca da 3 maç üzerinden oynanan seride dirençleri bir yerde kırıldı belki. Erkek/Kadın farketmez 3 maçlık playoff serisi olmaz zaten, çok adil gelmiyor bana.
1 numarada oynayan oyuncuları her zaman ayrı bir sevdiğimden Bird'de WNBA'deki en beğendiğim isim. Yine en çok onun adına üzüldüm, yeni bir şampiyonluk için en az bir sene daha beklemesi gerek. Storm yanılmıyorsam şampiyon oldukları senenin ertesinde Bird için "Larry Who, We Got Sue" gibi güzel bir t-shirt hazırlamıştı(Inside Joke tripleri, anlayanlar anlamayanlara anlatsın). Alıcaktım, unuttum, şimdi baktım yok, keşke alsaymışım.
Gelişmeleri yazarız ama kalan takımlardan San Antonio - Detroit Final oynar, şampiyon bir sene aradan sonra yine Detroit olur diyorum ben. Deanna Nolan finallere damgasını vurur, kenarda da pis pis sırıtan Bill Laimbeer'ı görürüz bol bol. Sevmiyorum kendisini.
No comments:
Post a Comment