Neler oluyor, nereye çıkar bu yol...? Hiçbir fikrim yok... Sadece deli gibi seviniyoruz... Masaların üzerinde, kendimizi kaybetmiş şekilde.. Şişen avuç içleri, ağrı yapan dirsekler, tırnak izleri ile dolu boyunlar, oktavını yitirmiş sesler, kırılan bardaklar... Ben görmedim, bir daha görür müyüm böyle birşey bilmiyorum... Anlatsalarda inanmam ancak böyle anlara tanık olmak lazım...
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment